آنروزها هنوز نمیشد به امیران کشورهای عربی لقب سیب زمینی را نسبت داد. چرا که آنها خود را برای نبردی همه جانبه با دشمن اسرائیلی آماده میکردند. مصر آغازگر این ماجرا بود و دامنه آن به سوریه، عراق و اردن هم کشیده شد. رادیوی عربی مصر، با پخش آهنگهای حماسی از مردم فلسطین میخواست که هر چه سریعتر از سرزمینهای اشغالی خارج شوند تا اسیر بلدوزرهای مصری نشوند! بلدوزرهایی که قرار بود اسرائیلیها را به دریا بریزد. کشورهای برادر، جهاد مقدسشان را آغاز کردند، اما در نهایت نه تنها شهری و روستایی آزاد نشد، بلکه بخشهایی از خاک خودشان هم به تصرف اسرائیلیها درآمد! بلندیهای جولان از سوریه، نوار غزه و صحرای سینا از مصر و اورشلیم شرقی از اردن. شاید اگر از اینجای تاریخ بخواهیم این برادران عزیزمان را با اسم سیب زمینی بشناسیم، اشتباه نکردهایم. چرا که از آن پس آنها حتی به فکر آزادی سرزمینهای خودشان هم نیفتادند چه رسد به اینکه آرمان رهایی قدس شریف را در سر داشته باشند! و این پاسخ همه پرسشهایی است که این روزها از خود میپرسیم که چرا کشورهای عربی و مسلمان هیچ کاری نمیکنند؟ پس از شکست اعراب، مصر و اردن با اسرائیل پیمان صلح منعقد کردند، سوریه که خطر چندانی برای دولت صهیونیستی به حساب نمیآمد و عراق هم متوجه دشمن جدیدی به نام ایران شد! و عجیبتر آنکه همین عراق که نتوانسته بود با همکاری سه کشور دیگر حتی یک هفته در مقابل اسرائیل مقاومت کند، 8 سال تمام در برابر ایران جنگید و لحظهای هم عقب ننشست! هرچند از همان ابتدا مشخص بود که در کنار ارتش عراق، برادران جهادی مصر و اردن و ... هم حضور دارند و البته همان قدرتهایی که در جنگ شش روزه جانب اسرائیل را گرفته بودند، اینبار پشت سر عراق متجاوز بودند!...
بگذریم، صحبت بر سر اعراب بود و رفتارشان در برابر جنایات اسرائیلیها و اینبار بهانه نوشتن، حوادث غمبار غزه. از آنجایی که خادم حرمین شریفین و حسنی مبارک و بقیه شکم گندههای منطقه، به تازگی میزبان قدمهای رییس جمهور آمریکا بودهاند و با توجه به اینکه در مرام و مسلک این مسلمانان معتقد، احترام مهمان واجب میباشد، طبعا نمیتوان انتظار کوچکترین حرکتی را از آنها داشت! ما هم که مطابق معمول، این سکوت مرگبار اعراب را محکوم کردهایم و خواستار بیداری همه مسلمین هستیم. بنلادن و ملاعمر و یاران القاعده هم که الان معلوم نیست در کدام نقطه عالم مشغول جهاد با صلیبیان یا بریدن سر رافضیان هستد! در این میان، تنها میتوان به دست و بازوی مجاهدان حماس و حزب الله و مردم مظلوم فلسطین ایمان و اعتقاد داشت که این معرکه را نیز با پیروزی پشت سر بگذارند...